Δελτία τύπου

Με τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Γ. Σταθάκη, συναντήθηκαν σήμερα το πρωί ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ κ.κ. Γ. Καββαθάς και Γ. Ασμάτογλου, με θέμα το υπό διαβούλευση Προεδρικό Διάταγμα για τις κατηγορίες και το περιεχόμενο χρήσεων γης.

Σε ένα πολύ καλό κλίμα συνεργασίας, συζητήθηκαν οι τροποποιητικές προτάσεις της ΓΣΕΒΕΕ επί του Προεδρικού Διατάγματος, οι οποίες αφορούσαν, μεταξύ άλλων, στην αύξηση των τ.μ. στην επιτρεπόμενη επιφάνεια δόμησης των φούρνων, την απαλοιφή των περιορισμών για τα τ.μ. των αναψυκτηρίων και εστιατορίων και συγκεκριμένες παρατηρήσεις σε όσα προβλέπει το  Π.Δ. για τα Πρατήρια Παροχής Καυσίμων και Ενέργειας, για τα επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης  και τα πρακτορεία ΟΠΑΠ.

Ο Υπουργός, κ. Γ. Σταθάκης, είδε θετικά τις παρατηρήσεις και προτάσεις της ΓΣΕΒΕΕ επί ορισμένων άρθρων του Προεδρικού Διατάγματος.

Αναλυτικά οι παρατηρήσεις της ΓΣΕΒΕΕ

Πραγματοποιήθηκε σήμερα συνάντηση της Διοίκησης της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας, παρουσία του Προέδρου της ΓΣΕΒΕΕ Γιώργου Καββαθά, και του Γενικού Γραμματέα της ΓΣΕΒΕΕ, κ. Γιώργου Κουράση με τον Υπουργό Εσωτερικών, κ. Παναγιώτη Σκουρλέτη, προκειμένου να συζητήσουν το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών «Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης (Δ.Ε.Υ.Α.) – Ρυθμίσεις σχετικές με την οργάνωση, τη λειτουργία, τα οικονομικά και το προσωπικό των Ο.Τ.Α. – Ευρωπαϊκοί Όμιλοι Εδαφικής Συνεργασίας και άλλες διατάξεις».

Στη συνάντηση η ΓΣΕΒΕΕ υπέβαλε τις προτάσεις της για το πολυνομοσχέδιο και πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 53 το οποίο αφορά στις ρυθμίσεις οφειλών προς τους ΟΤΑ Α΄ Βαθμού.

Η ΓΣΕΒΕΕ τόνισε, επίσης, ότι θα πρέπει να συμπεριληφθεί στη ρύθμιση ότι στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι ΟΤΑ με αποφάσεις τους κατήργησαν το δημοτικό τέλος του 2% και οι ίδιοι ανακάλεσαν την απόφασή τους αυτή, θα πρέπει οι υπόχρεοι «να απαλλάσσονται από την καταβολή του τέλους για το χρονικό διάστημα από της εκδόσεως της αποφάσεως και μέχρι την ανάκλησή της».

Επιπρόσθετα σύμφωνα με τις δυσμενέστατες οικονομικές συνθήκες που επικρατούν και στο πλαίσιο της βοήθειας των επαγγελματιών του Κλάδου θα πρέπει να συμπεριληφθεί παράγραφος (τροποποίηση του Ν. 2539/1997) σύμφωνα με την οποία το τέλος επί των ακαθαρίστων για τα Κέντρα Διασκέδασης να ορίζεται σε ποσοστό ΜΕΧΡΙ 5% μετά από απόφαση του οικείου Δημοτικού Συμβουλίου.

 

Πιο συγκεκριμένα:

Άρθρο 53

Ρυθμίσεις οφειλών προς Ο.Τ.Α. α’ Βαθμού

• Οφειλές φυσικών και νομικών προσώπων προς τους δήμους και τα νομικά πρόσωπα αυτών, που έχουν βεβαιωθεί ή μη μέχρι και ένα (1) μήνα από τη δημοσίευση  του παρόντος, μπορούν να ρυθμίζονται και να καταβάλλονται, κατόπιν αιτήσεως του οφειλέτη προς την αρμόδια για είσπραξη υπηρεσία του οικείου δήμου ή του νομικού προσώπου αυτού, με απαλλαγή από τις κατά Κ.Ε.Δ.Ε. προσαυξήσεις και τόκους εκπρόθεσμης καταβολής και από πρόστιμα εκπρόθεσμης υποβολής ή μη υποβολής ή ανακριβούς δήλωσης ή μη καταβολής τέλους, ως ακολούθως:

(α) Εφάπαξ

(β) Από δύο (2) έως εκατό δόσεις (100), υπό την προϋπόθεση ότι κάθε δόση δεν είναι μικρότερη από 20 ευρώ

• Οι δόσεις είναι μηνιαίες και ισόποσες πλην της τελευταίας που μπορεί να είναι μικρότερη των υπολοίπων και δεν επιβαρύνονται με προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής.
•  Η καθυστέρηση καταβολής δόσης συνεπάγεται την επιβάρυνση αυτής με μηνιαία προσαύξηση 1,2%  επί του ποσού της κάθε δόσης και επιβάλλεται την επομένη της ημέρας που όφειλε να πληρωθεί η δόση.
•  Στη ρύθμιση του άρθρου 1 δύνανται, επίσης, να υπαχθούν και οφειλές που κατά την ημερομηνία της αίτησης:

α) τελούν σε αναστολή, διοικητική ή δικαστική ή εκ του νόμου ή

β) έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση ή διευκόλυνση τμηματικής καταβολής, η οποία είναι σε ισχύ,

γ)  δεν έχουν βεβαιωθεί λόγω του ότι εκκρεμούν ενώπιον των δικαστηρίων, εφόσον μαζί με την αίτηση και τη βεβαίωση από το αρμόδιο δικαστήριο ότι η υπόθεση δεν έχει ακόμα συζητηθεί, προσκομιστεί και δήλωση παραίτησης από την εξέταση της διαφοράς από δικαστήριο ή την οικεία        Επιτροπή Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών, προκειμένου να βεβαιωθεί η οφειλή.

• Η αίτηση του οφειλέτη για την υπαγωγή στη ρύθμιση υποβάλλεται το αργότερο εντός τεσσάρων (4) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.
• Η ρύθμιση χορηγείται με απόφαση που εκδίδεται από τα αρμόδια κατά την παρ. 2 του άρθρου 170 του ν. 3463/2006 όργανα.
• Με την ένταξη στη ρύθμιση χορηγείται αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητας εφόσον δεν συντρέχουν προϋποθέσεις δέσμευσης  χορήγησης αποδεικτικού φορολογικής ενημερότητας από άλλη αιτία.

Με την καταβολή της πρώτης δόσης αναστέλλεται η συνέχιση της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης επί κινητών ή ακινήτων με την προϋπόθεση ότι η εκτέλεση αφορά μόνο χρέη που ρυθμίζονται με τις διατάξεις αυτού του άρθρου. Αν ο οφειλέτης απολέσει το ευεργέτημα της ρύθμισης, τα μέτρα που έχουν ανασταλεί συνεχίζονται.

• Η εξόφληση ή η πρώτη δόση της ρυθμιζόμενης οφειλής καταβάλλεται εντός τριών εργάσιμων ημερών από την ημέρα υποβολής της αίτησης για υπαγωγή στη ρύθμιση και σε περίπτωση μη καταβολής τους η αίτηση θεωρείται ως μη υποβληθείσα. Οι επόμενες δόσεις καταβάλλονται μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα των επόμενων μηνών, χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερη ειδοποίηση του οφειλέτη.
• Η παραγραφή των οφειλών, για τις οποίες υποβάλλεται αίτηση υπαγωγής στη ρύθμιση, αναστέλλεται από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης αυτής και για ολόκληρο το χρονικό διάστημα που αφορά η ρύθμιση, ανεξαρτήτως καταβολής οποιουδήποτε ποσού και δεν συμπληρώνεται πριν παρέλθει ένα (1) έτος από τη λήξη της τελευταίας δόσης αυτής.
• Πρόσωπα που ευθύνονται, μαζί με τον πρωτοφειλέτη για την καταβολή μέρους οφειλής δικαιούνται να ρυθμίσουν μόνο το μέρος αυτό της οφειλής.
• Η ρύθμιση της οφειλής καταργείται, με συνέπεια την υποχρεωτική άμεση καταβολή του υπολοίπου της οφειλής σύμφωνα με τα στοιχεία της αρχικής βεβαίωσης και την άμεση επιδίωξη της είσπραξης του με όλα τα προβλεπόμενα από την ισχύουσα νομοθεσία μέτρα, εάν ο οφειλέτης:

α) δεν καταβάλει τρείς δόσεις ή καθυστερήσει την καταβολή της τελευταίας δόσης για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών.

β) δεν υποβάλλει στο δήμο τις προβλεπόμενες δηλώσεις για την επιβολή του τέλους επί των ακαθαρίστων εσόδων και του τέλους παρεπιδημούντων, μετά των περιοδικών δηλώσεων Φ.Π.Α. και του εκκαθαριστικού Φ.Π.Α..

γ) έχει υποβάλει αναληθή στοιχεία προκειμένου να του χορηγηθεί η ρύθμιση.

• Ποσά που έχουν καταβληθεί μέχρι την υποβολή της αίτησης για υπαγωγή στη ρύθμιση δεν επιστρέφονται ούτε συμψηφίζονται.
• Η ισχύς του παρόντος άρθρου αρχίζει από την δημοσίευσή του.

Η ΓΣΕΒΕΕ και ο ΟΠΕΜΕΔ (Οργανισμός Προώθησης Εναλλακτικών Μεθόδων Επίλυσης Διαφορών) παρουσίασαν χθες, Δευτέρα 3 Απριλίου, τα οφέλη της διαμεσολάβησης σε μία ενημερωτική εκδήλωση στο Αμφιθέατρο της
ΓΣΕΒΕΕ για τα μέλη της, με τίτλο “Διαμεσολάβηση: μία λύση για όλους”.

Ο Πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, κ. Γιώργος Καββαθάς, αναφέρθηκε στην χρησιμότητα μεθόδων και εργαλείων επίλυσης διαφορών όπως η διαμεσολάβηση, κυρίως για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους, αφενός γιατί η καθυστέρηση μιας δικαστικής απόφασης μπορεί να είναι μοιραία για τη βιωσιμότητά τους, αφετέρου γιατί το κόστος της δικαστικής διαδικασίας σε πολλές περιπτώσεις είναι δυσβάσταχτο και οι επιχειρήσεις δεν προχωρούν σε αυτή χάνοντας τη δικαίωσή τους.

Ειδικά στη παρούσα συγκυρία, συμπλήρωσε ο κ. Καββαθάς, που οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά θέματα και σοβαρά προβλήματα νομικής φύσης με προμηθευτές, τράπεζες, αλλά και ενδοεταιρικά, η διαμεσολάβηση μπορεί να αποδειχθεί ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό εργαλείο και μια πιο συμφέρουσα οικονομική λύση για την επίλυση των διαφορών τους.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΠΕΜΕΔ, κ. Νικόλας Κανελλόπουλος, παρουσίασε τον θεσμό της διαμεσολάβησης και επεσήμανε τόσο την αποτελεσματικότητα αυτής ως εξωδικαστικής μεθόδου επίλυσης διαφορών , όσο και την αναγκαιότητα ύπαρξης της διαμεσολάβησης για την οικονομία, την κοινωνία, τις επιχειρήσεις, αλλά και για το παραδοσιακό σύστημα απονομής δικαιοσύνης καθώς δεν έρχεται μόνο να το συμπληρώσει, απαντά και στην ανάγκη ελάφρυνσης των δικαστηρίων από την αναμονή εκκρεμών υποθέσεων.

Ο κ. Κανελλόπουλος, υπογράμμισε πως η επίλυση της  διαφοράς μέσω της διαμεσολάβησης αποτυπώνεται σε πρακτικό που είναι τίτλος εκτελεστός και πως σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία υπάρχουν εξαιρετικά αποτελέσματα σε υποθέσεις οικογενειακών, εργατικών, μισθωτικών, εταιρικών, κατασκευαστικών ζητημάτων, δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, διασυνοριακών διαφορών και υποθέσεων ιατρικής αμέλειας.

Στη συνέχεια της εκδήλωσης, η κα. Δήμητρα Τριανταφύλλου και ο κ. Σπύρος Λειβαδόπουλος, διαπιστευμένοι διαμεσολαβητές, επικεντρώθηκαν στις πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις αναλύοντας πως και σε ποια ζητήματα η  διαμεσολάβηση μπορεί να δώσει εξωδικαστική λύση σε λίγες μέρες ή και ώρες, με κοινά αποδεκτές συμφωνίες αναλύοντας τόσο τη διαδικασία αυτή καθαυτή, όσο και το πόσο μπορεί να ευεργετηθεί από τη διαδικασία ο αυτοαπασχολούμενος ή η μικρή επιχείρηση αποφεύγοντας μια παρατεταμένη αβεβαιότητα και διαφυλάσσοντας ή διευρύνοντας συνεργασίες ή σχέσεις μέσα από μία win- win επίλυση της όποιας διαφοράς.

ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΛΛΑ ΚΡΙΣΙΜΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

ΜΕΓΑΛΗ Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ, ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΗΣ & ΤΗΝ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

H σχετική σταθεροποίηση που έχει επιτευχθεί στην οικονομία την περίοδο από το 2014 έως σήμερα εμπεριέχει σε μεγάλο βαθμό στοιχεία στασιμότητας, δεδομένου ότι ενσωματώνει τόσο κυκλικά όσο και διαρθρωτικά χαρακτηριστικά της κρίσης. Αυτό συμβαίνει διότι η πολιτική λιτότητας παραμένει στο επίκεντρο της οικονομικής πολιτικής ως μηχανισμός «εξυγίανσης» ιδιωτικού και δημόσιου τομέα- παρά την αποτυχία των προηγούμενων ετών-, ενώ παράλληλα αποτρέπονται ή καθυστερούν επενδυτικές πρωτοβουλίες σε δυναμικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας, που δυνητικά θα απέδιδαν πολλαπλασιαστικά σε ένα διαφορετικό μακροοικονομικό περιβάλλον, περισσότερο φιλικό στην ανάπτυξη. Επιπρόσθετα, η αβεβαιότητα της συγκυρίας ως προς τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης επιτείνει τους φόβους και τους κινδύνους, οι οποίοι καθίστανται μεγαλύτεροι για τις ευάλωτες μικρές επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους.

Η πλήρης εφαρμογή του πρώτου πακέτου υφεσιακών μέτρων (αύξηση φόρων σε νησιά, αύξηση σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, αυξημένος φορολογικός συντελεστής κερδών) και η προσδοκία ψήφισης και εφαρμογής ενός δεύτερου επιμηκυνόμενου προγράμματος λιτότητας φαίνεται ότι επιδρά ανασταλτικά στις αναπτυξιακές προοπτικές, γεγονός που ήδη αποτυπώθηκε στην πρόσφατη εκτίμηση της ΕΛΣΤΑΤ για τη μεγέθυνση της ελληνικής οικονομίας (δ’ τρίμηνο του 2016, -1,4% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2015). Αντίστοιχα, δεν αναμένονται θεαματικές μεταβολές στο πρώτο εξάμηνο του 2017, εκτός αν μεσολαβήσουν σημαντικές εξωγενείς κατά βάση, εξελίξεις στην οικονομία. Με τα υφιστάμενα δεδομένα, το σενάριο πρόβλεψης για αύξηση του ΑΕΠ πάνω από 2,5% στο 2017 φαίνεται να μην είναι ρεαλιστικό.

Η επιχειρηματική δραστηριότητα, μετά από 7 χρόνια μνημονίων, προσαρμόζεται στις προοπτικές επανάληψης ενός ακόμη κύκλου δημοσιονομικής προσαρμογής και λιτότητας, η οποία θα έχει ως ορίζοντα τα επόμενα 3-4 έτη. Σε αυτό το πλαίσιο, η επιχειρηματική στρατηγική μετατρέπεται σε στρατηγική επιβίωσης, ακόμη και για εκείνες τις επιχειρήσεις που παρουσιάζουν δυναμισμό και διαθέτουν τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν περαιτέρω.

Μολονότι είναι σαφές ότι η έγκαιρη ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης θα συντελέσει στην εξομάλυνση του οικονομικού κλίματος-, τα οφέλη της δεν αναμένεται να διαχυθούν άμεσα στο σύνολο της επιχειρηματικής κοινότητας. Μάλιστα, πάνω από 4 στις 5 μικρομεσαίες επιχειρήσεις βρίσκονται εκτεθειμένες σε πιστωτικούς κινδύνους, παρουσιάζουν κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας και λειτουργούν με ορίζοντα συρρίκνωσης και όχι επέκτασης. Ο οικονομικός δυϊσμός που διατρέχει το φάσμα της πραγματικής οικονομίας, έχει προκαλέσει έντονες ανταγωνιστικές πιέσεις προς τις μικρές επιχειρήσεις, ενώ εδραιώνει τις ευέλικτες μορφές εργασίας και τις άτυπες μορφές απασχόλησης και επαγγελματικής δραστηριότητας.

Η έρευνα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ καταδεικνύει για άλλη μια φορά ότι η μειωμένη ρευστότητα, το επενδυτικό κενό και η ασθενική χρηματοδοτική ικανότητα αποτελούν κυρίαρχα προβλήματα για τις επιχειρήσεις, και συνυφαίνονται με το κενό της τελικής κατανάλωσης που προκλήθηκε από την άμεση ή έμμεση συρρίκνωση των εισοδημάτων και την απόσυρση του κράτους. Παράλληλα, παραμένει ανεπαρκής η ιδιωτική χρηματοδότηση και απουσιάζουν τα κατάλληλα σύγχρονα χρηματοδοτικά εργαλεία, ενώ, περιορισμένες είναι οι δυνατότητες κινητοποίησης επενδυτικών ροών μέσα από δημόσια προγράμματα επενδύσεων.

Η ομαλή λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος αποτελεί επίσης μια σημαντική παράμετρο για την επαναφορά του οικονομικού κλίματος σε θετική τροχιά. Τα κόκκινα δάνεια προς τις τράπεζες ανέρχονται στα 107,8 δις (ΤτΕ, Έκθεση Διοικητή 2016) ενώ το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία υπερβαίνει τα 120 δις. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επισπευστούν οι πρωτοβουλίες για την αποτελεσματικότερη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους (εξωδικαστικός μηχανισμός, κώδικας δεοντολογίας, επιτάχυνση απονομής δικαιοσύνης), χωρίς επιπρόσθετη γραφειοκρατία, πολύπλοκους μηχανισμούς και αποκλεισμούς επιχειρήσεων.

Αναφορικά με το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρ. Κεντρικής Τράπεζας, εκτιμάται ότι η υπαγωγή των ελληνικών ομολόγων θα αποτελέσει κυρίως ένα σήμα επαναφοράς του αξιόχρεου της οικονομίας, παρά μια ουσιαστική παρέμβαση που θα δώσει ώθηση στην πραγματική οικονομία και τις μικρές επιχειρήσεις. Ωστόσο, η μακροοικονομική βελτίωση της θέσης της χώρας αναπόφευκτα συνδέεται με την οριστική μεσοπρόθεσμη διευθέτηση του χρέους, την αλλαγή της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής και τον τερματισμό διαφόρων ακραίων σεναρίων για αποπομπή της χώρας από την ευρωζώνη.

Σε αυτό το διαπιστωτικό πλαίσιο επανέρχονται στην επικαιρότητα οι θέσεις διεθνών εμπειρογνωμόνων και οικονομικών αναλυτών που διατυπώθηκαν στο παρελθόν, – μάλιστα μερικοί εξ αυτών προέρχονται και από τους κόλπους των επίσημων πιστωτών της χώρας (ΔΝΤ,  ΕΚΤ, ευρωπαϊκά ινστιτούτα)-, οι οποίοι είχαν προειδοποιήσει τις πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και τις ελληνικές κυβερνήσεις για την ανάγκη ουσιαστικής αναδιάρθρωσης του χρέους πριν από την έναρξη εφαρμογής των προγραμμάτων προσαρμογής. Η ανάγκη αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους επαναδιατυπώθηκε στην 5η Ενδιάμεση Έκθεση που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα από το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής με τίτλο «Η παγίδα του χρέους», όπου επιχειρείται να αναλυθεί η αρνητική επίδραση που ασκεί η ανακύκλωση του χρέους στις προοπτικές μεγέθυνσης.   Από την αρχή της κρίσης και της υπαγωγής στο μηχανισμό στήριξης, το ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ είχε αναφερθεί στην ανάγκη έγκαιρης ρύθμισης των δημοσιονομικών υποχρεώσεων σε μεσομακροπρόθεσμο επίπεδο πριν την εφαρμογή του εμπροσθοβαρούς προγράμματος προσαρμογής, το οποίο ενώ επέβαλλε όρους δημοσιονομικής πειθαρχίας, τελικά εξουδετέρωσε κάθε επενδυτική προοπτική, ακυρώνοντας ορισμένες θετικές πτυχές του προγράμματος.

Το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση καλείται να αναλάβει πρωτοβουλίες, στο περιορισμένο δημοσιονομικό και πολιτικό χώρο που διαθέτει ώστε α) να μειώσει μεσοπρόθεσμα τη φορολογική επιβάρυνση, ιδιαίτερα στις μικρές επιχειρήσεις β) να διορθώσει ορισμένες στρεβλές πτυχές του νέου ασφαλιστικού, ιδιαίτερα στα μεσαία εισοδηματικά κλιμάκια γ) να θέσει σε λειτουργία ένα αποτελεσματικό πλαίσιο διαχείρισης των κόκκινων δανείων και υποχρεώσεων δ) να αξιοποιήσει όλες τις χρηματοοικονομικές ευκαιρίες ώστε να προκαλέσει νέες επενδύσεις και θέσεις απασχόλησης.

Εξαμηνιαίο Δελτίο Οικονομικής Συγκυρίας – Φεβρουάριος 2017

Infographics

 

Η Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ν.Μαγνησίας κοινοποιεί το δελτίο τύπου της  Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος με θέμα: «Να αποκατασταθούν οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και το κύρος του κοινωνικού διαλόγου».

O κοινωνικός διάλογος και κυρίως η αποκατάσταση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων συνιστά αναπτυξιακό προαπαιτούμενο και δομική προϋπόθεση για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Άλλωστε ο κοινωνικός διάλογος ανάμεσα σε εργοδότες και εργαζόμενους αποτελεί κεντρικό χαρακτηριστικό του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου και αναγνωρισμένο θεσμό διαβούλευσης από τη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις επικυρωμένες από τη χώρα Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο κρίσης σαν αυτή που βιώνουμε, η διεθνής εμπειρία έχει καταδείξει ότι ο κοινωνικός διάλογος μπορεί να συμβάλει στη διατύπωση δημιουργικών και καινοτόμων απαντήσεων και να προωθήσει μια περισσότερο ισόρροπη και χωρίς διακρίσεις ανάκαμψη.

Τα τελευταία χρόνια, η πολιτική που ακολουθήθηκε αποσκοπούσε στην αδρανοποίηση του κοινωνικού διαλόγου και στην de facto κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ως προϋπόθεση ανάπτυξης. Σύμφωνα με αυτήν την άποψη ο κοινωνικός διάλογος και η ενεργή συμβολή των κοινωνικών εταίρων σε αυτή τη διαδικασία αντιμετωπίζονται ως εμπόδιο για την απορρύθμιση της αγοράς, τη συρρίκνωση του κόστους εργασίας και εν τέλει τη δημιουργία φθηνού εργατικού δυναμικού. Το φθηνό εργατικό δυναμικό και η απουσία «ενδιάμεσων» συλλογικοτήτων συνιστούν, σύμφωνα με αυτή τη συλλογιστική, βασικά προαπαιτούμενα διαμόρφωσης ενός περιβάλλοντος  ευνοϊκού για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Ωστόσο κανένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν έχει επιτευχθεί. Τουναντίον οι πολλαπλές παρεμβάσεις του κράτους στο σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων, όπως, η παρέμβαση στο περιεχόμενο και τον καθολικό χαρακτήρα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η αποδυνάμωση του κλαδικού επιπέδου διαπραγμάτευσης και των θεσμών επέκτασης των αποτελεσμάτων του (επέκταση), αποτελούν αιτίες των δραματικών αλλαγών που υπέστη η πραγματική οικονομία στην Ελλάδα. Η κατάρρευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων που συμπαρέσυρε το γενικό επίπεδο μισθών είχε άμεση επίπτωση στο διαθέσιμο εισόδημα, στην εγχώρια κατανάλωση και εν τέλει στην αύξηση της ανεργίας. Παράλληλα δημιουργεί και συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού με αρνητικές επιπτώσεις κυρίως για τις πιο υγιείς επιχειρήσεις.

Για την ΓΣΕΒΕΕ η αποκατάσταση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων αποτελεί ζήτημα άμεσης προτεραιότητας και αναγκαίο προαπαιτούμενο, για την ανάπτυξη της οικονομίας, την ομαλότητα στην αγορά εργασίας και την διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.

Η Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ν.Μαγνησίας κοινοποιεί την επιστολή που απέστειλε η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος προς τον Υπουργό Οικονομικών, κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο και κοινοποίησε στον Πρωθυπουργό, σχετικά με την εκβιαστική απαίτηση της ΟΠΑΠ Α.Ε. για υπογραφή νέας σύμβασης έως τις 24/03/2017.

Η επιστολή της ΓΣΕΒΕΕ προς τον Υπουργό Οικονομικών έχει ως εξής:

Ο κλάδος των πρακτόρων ΟΠΑΠ, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι επαγγελματικοί κλάδοι στην χώρα μας, έχουν πληγεί έντονα από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και την εφαρμογή της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα τελευταία αυτά χρόνια ο τζίρος των πρακτόρων ΟΠΑΠ παρουσιάζει πτώση περίπου 40%. Οι μεταβιβάσεις, απόρροια της δραματικής πτώσης του τζίρου, έχουν λάβει διαστάσεις χιονοστιβάδας, καθώς 1 στα 3 πρακτορεία έχουν αλλάξει ιδιοκτησία. Επιπροσθέτως τα κέρδη των πρακτορείων είναι πολύ περιορισμένα και λόγω της θεαματικής αύξησης της φορολογίας. O κλάδος των Πρακτόρων της ΟΠΑΠ, ο οποίος αριθμεί χιλιάδες οικογενειακές επιχειρήσεις υψηλότατης φορολογικής και ασφαλιστικής εισφοράς, υφίσταται τους τελευταίους μήνες αφόρητες πιέσεις σε βάρος της επιχειρηματικής αντοχής του από την ΟΠΑΠ, Ανώνυμη Εταιρία 100% πλέον ιδιωτικών συμφερόντων.

Η ΓΣΕΒΕΕ εκτιμά πως το υπάρχον θέμα δεν είναι απλά ένα ζήτημα αναγόμενο στο στενό πλαίσιο της εμπορικής σχέσης μίας εταιρίας με το δίκτυο των συνεργατών της. Πρόκειται για ζήτημα εθνικής σημασίας, καθώς αφορά τη νόμιμη λειτουργία του μονοπωλιακού δικαιώματος της ΟΠΑΠ Α.Ε. και τη διασφάλιση αυτού, που σύμφωνα με τη νομολογία των εθνικών και των κοινοτικών δικαιοδοτικών οργάνων, μπορεί να επιτευχθεί αποκλειστικά και μόνο δια της άσκησης επαρκούς εποπτείας και ελέγχου από την αρμόδια ανεξάρτητη αρχή (Επιτροπή Ελέγχου και Εποπτείας Παιγνίων – Ε.Ε.Ε.Π.), που συστάθηκε ακριβώς για το σκοπό αυτό. Η εκχώρηση στην ΟΠΑΠ του αποκλειστικού δικαιώματος διεξαγωγής τυχερών παιγνίων στην ελληνική επικράτεια, καθώς και το μονοπώλιο αυτής, το οποίο τελεί στα όρια ανοχής της ευρωπαϊκής έννομης τάξης, προϋποθέτει τη διασφάλιση αυστηρής εποπτείας και ελέγχου και αφετέρου την εξυπηρέτηση του στόχου του ελέγχου και του περιορισμού της εξάπλωσης των τυχερών παιγνίων. Οι νέες συμβάσεις που εκβιαστικά επιβάλλονται από την εταιρεία δεν εξυπηρετούν αλλά αντιστρατεύονται τους παραπάνω όρους, χωρίς την επίκληση οιουδήποτε υπέρτερου λόγου Δημοσίου Συμφέροντος. Η ΟΠΑΠ Α.Ε. έχοντας ως αφορμή τον «Κανονισμό Πρακτόρων» της Ε.Ε.Ε.Π., ασκεί καταχρηστικά αρμοδιότητες και παρεμβαίνει σε πεδία, που εκ του νόμου ανήκουν αποκλειστικά στην ανεξάρτητη Αρχή. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι ιδιότητες του Ελεγκτή και του ελεγχόμενου συγκεντρώνονται πλέον σε ένα και το αυτό πρόσωπο, την ΟΠΑΠ, ήτοι μία επιθετικά κερδοσκοπική εταιρία 100% ιδιωτικών συμφερόντων.

Όπως είναι γνωστό η επεκτατική πολιτική της ΟΠΑΠ ήδη έχει προκαλέσει την αντίδραση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία αξιώνει αναθεώρηση του ρυθμιστικού πλαισίου για τα VLTs (έτερος Κανονισμός της Ε.Ε.Ε.Π. του Νοεμβρίου 2016 – ΦΕΚ Β’ 3528/01.11.2016) και καλεί σε αποχή από την εφαρμογή του.

Η ΓΣΕΒΕΕ αντιλαμβάνεται πως η ΟΠΑΠ Α.Ε., εκμεταλλευόμενη την πρόδηλη, όπως προκύπτει, έλλειψη επαρκούς εποπτείας και ελέγχου εκ μέρους όλων των εκάστοτε αρμόδιων αρχών, περιλαμβανομένης πρωτίστως της προς τούτο ειδικά εξουσιοδοτημένης Ε.Ε.Ε.Π., με αθέμιτα μέσα, όπως εξώδικα και εκβιασμούς, επιβάλλει την υπογραφή νέων συμβάσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν μια σειρά παράνομων και καταχρηστικών όρων και συνιστούν κατάχρηση της μονοπωλιακής θέσης, που το Ελληνικό Δημόσιο της έχει εμπιστευθεί, ακόμη και καθ’ υπέρβαση των ευρύτατων ορίων που της απονέμει ο εν λόγω Κανονισμός. Η λογική του «Υπογράψτε τις νέες συμβάσεις μέχρι 24.3.2017 ή βρείτε άλλη δουλειά», δεν μπορεί να αποτελεί βιώσιμη λύση και επιλογή. Η κατάχρηση της υπερδεσπόζουσας θέσης της εταιρείας, με την οποία επιδιώκεται η μεταβολή των όρων της σύμβασης, χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση με τα όργανα εκπροσώπησης, αποτελεί έναν καθαρό εκβιασμό, ο οποίος διαταράσσει ένα εκ των δομικών στοιχείων της έννοιας του μονοπωλίου της ΟΠΑΠ Α.Ε. που είναι το κοινωνικά ελεγχόμενο, αποκλειστικό και αμιγές δίκτυο.

Η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος ζητά την παρέμβαση σας ώστε να τηρηθούν οι δεσμεύσεις ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και να τεθούν όρια στην επεκτατική πολιτική της ΟΠΑΠ. Σε μια τόσο δύσκολη οικονομική συγκυρία για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, μόνο μέσα από τη διαπραγμάτευση των εμπλεκομένων φορέων, μπορούν να διευθετηθούν, βιώσιμα, θέματα όπως η προμήθεια, οι ρυθμίσεις στα δικαιώματα των Πρακτόρων, το ωράριο λειτουργίας, οι μεταβιβάσεις κ.α. Θα πρέπει για άλλη μια φορά να υπενθυμίσουμε πως το μονοπώλιο συνεπάγεται αυξημένες υποχρεώσεις και όχι ασυδοσία μέσω ενός παράνομου Κανονισμού και μίας λεοντείου συμβάσεως, τα οποία λεηλατούν κεκτημένα και κερδοσκοπούν σε βάρος Πρακτόρων. Ακολουθεί σχετικό Υπόμνημα με όλες τις αλλαγές που ζητούνται στην νέα σύμβαση.

Ζητάμε την άμεση παρέμβασή σας, στον αγώνα για την προστασία του κλάδου και των νόμιμων δικαιωμάτων μας, αλλά και για την επικράτηση της νομιμότητας και την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Η νέα σύμβαση μεταβάλλει ριζικά τη μέχρι σήμερα σχέση συνεργασίας με την ΟΠΑΠ, εισάγοντας:

1. Εγγυημένη μείωση της προμήθειας έως το 2021. Δυνατότητα περαιτέρω μείωσης της προμήθειας σε άγνωστο ποσοστό από το 2021 και μετά.
2. Υποχρέωσή μετεγκατάστασης Πρακτορείου εφόσον η ΟΠΑΠ το απαιτήσει, χωρίς να αναλαμβάνει αυτή το κόστος μετεγκατάστασης. Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι η ΟΠΑΠ: «μπορεί να καλύψει το κόστος μετεγκατάστασης του Πράκτορα, εξετάζοντας την κάθε περίπτωση χωριστά, παρακρατώντας το σχετικό κόστος από την Προμήθεια του Πράκτορα» (βλ. άρθρο 5 παρ. 9 της νέας σύμβασης). Ταυτόχρονα δεν προβλέπεται καμία αποζημίωση για το κόστος υποδομής που διατέθηκε στο παλιό πρακτορείο και για την πελατεία που χάνεται.
3. Υποχρέωσή ανακαίνισης Πρακτορείου ή διαρρύθμισής του ή αγοράς πρόσθετου εξοπλισμού, σύμφωνα πάντοτε με τις εκάστοτε απαιτήσεις της ΟΠΑΠ.
4. Υποχρέωση να μεταβολής με ίδια δαπάνη τον τύπο του Πρακτορείου, πχ με την τοποθέτηση VLTs, το κόστος των οποίων θα καλύψει ο Πράκτορας, αν όμως δεν επιτευχθούν συγκεκριμένοι τζίροι, η ΟΠΑΠ κρατά το δικαίωμα να αφαιρέσει δίχως κάλυψη το κόστος επιβάρυνσης.
5. Υποχρέωσή σου να δεχτείς ότι η ΟΠΑΠ έχει δικαίωμα να μοιράζει σε κάθε πρακτορείο, όποια και όσα παιχνίδια επιθυμεί, ενώ μέχρι σήμερα διαθέτεις ενιαία άδεια πρακτόρευσης όλων των παιχνιδιών
6. Υποχρέωσή κάλυψης του κόστους τηλεπικοινωνιακής υποδομής για να εγκαταστήσει η ΟΠΑΠ τερματικά όπου θα παίζουν κατ’ ευθείαν οι παίκτες δίχως δελτίο. Σημειωτέον, ότι η νέα τηλεπικοινωνιακή γραμμή έχει βεβαίως πολύ ακριβότερο τιμολόγιο.
7. Υποχρέωσή κάλυψης εξολοκλήρου του κόστους της νέας τηλεπικοινωνιακής γραμμής, χωρίς πλέον δέσμευση της ΟΠΑΠ να συμμετέχει κατά 30% στο κόστος, όπως έπραττε μέχρι σήμερα.
8. Υποχρέωσή εκπαίδευσης πελατών για την ανταγωνιστική πλέον διαδικτυακή διεξαγωγή των παιχνιδιών της ΟΠΑΠ.
9. Κατάργηση του δικαιώματός μεταβίβασης του πρακτορείου σε τρίτους. Επιτρέπεται περιορισμένα και μόνο σε περιπτώσεις θανάτου, αναπηρίας και συνταξιοδότησής.
10. Πολλαπλασιασμός των λόγων και των δυνατοτήτων της ΟΠΑΠ για καταγγελία της σύμβασης σου, χωρίς αποζημίωση.
11. Ρητή πρόβλεψη συμφωνίας, εκ των προτέρων, με οποιαδήποτε αλλαγή/μεταβολή/προσθήκη στη σύμβαση (άγνωστο ποιες), ήθελε επιφέρει μονομερώς είτε η ΟΠΑΠ, προκειμένου να εξυπηρετηθούν συμφέροντα της ίδιας ή όσων άλλων εταιρειών ήθελε συνεργαστεί στο μέλλον (άγνωστο ποιες).

Και το κυριότερο,

12. Κατάργηση της σαφούς πρόβλεψης που υπάρχει στην υφιστάμενη σύμβαση, ότι οι Πράκτορες αποτελούν το μοναδικό φυσικό δίκτυο της ΟΠΑΠ. Θα μπορεί δηλαδή η ΟΠΑΠ να δημιουργεί και παράλληλο φυσικό δίκτυο πρακτορείων που φυσικά θα ανταγωνίζεται το ήδη υπάρχον.

Είναι προφανές ότι η αποδοχή των όρων αυτών δημιουργεί σοβαρά ζητήματα βιωσιμότητας της συντριπτικής πλειοψηφίας των πρακτορείων. Παράλληλα πρόκειται για όρους παράνομους και καταχρηστικούς στο σύνολό τους.

Η Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ν.Μαγνησίας κατόπιν κοινοποίησης από την Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος, εγγράφου της Γενικής Διεύθυνσης Τελωνείων & ΕΦΚ, Δ/νση Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης & ΦΠΑ σχετικά με τις οινοποιητικές μονάδες που παράγουν ή μεταποιούν τα προϊόντα τους σε φορολογική αποθήκη, σας ενημερώνει ότι υφίσταται νέα υποχρέωση προσκόμισης στην αρμόδια τελωνειακή αρχή της Δήλωσης του μικρού οινοπαραγωγού για τον υπολογισμό του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο παραγόμενο προϊόν και άλλων σχετικών εγγράφων. Οι νέες υποχρεώσεις αναγράφονται στα υπ’αριθμ. ΔΕΦΚΦ Β 1005862 ΕΞ 2017/13-01-2017 (ΦΕΚ.39/Β’) Α.Υ.Ο. «Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. ΔΕΦΚΦ Β 5026381 ΕΞ 2015/16-12-2015 (ΦΕΚ.2785/Β’) Α.Υ.Ο. «Καθορισμός όρων και διατυπώσεων για την επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης, την παρακολούθηση και τον έλεγχο των προϊόντων των άρθρων 90 και 92 του ν.2960/01- Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. Φ.883/530/1999 (ΦΕΚ.1872/Β) Α.Υ.Ο. «Όροι και προϋποθέσεις χορήγησης άδειας εγκεκριμένου αποθηκευτή».

Σας παραθέτουμε το έντυπο Δήλωσης μικρού οινοπαραγωγού, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και συνοπτικές οδηγίες για τη συμπλήρωσή της. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την ΟΕΒΕΜ στο 24210-32780, Π.Μελά 43-45, ώρες λειτουργίας 09:30 – 14:30.

ΕΔΥΟφιν _ΚΟΙΝ_ΤΡΟΠ_Β ΑΥΟ ΑΑΔΕ

ΦΕΚ_Β ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΑΥΟ ΚΡΑΣΙ

ΕΝΤΥΠΟ fin ΜΙΚΡΟΥ ΟΙΝΟΠΑΡΑΓΩΓΟΥ